بشنو آواز مرا
كه از روزگار می نالد
طنين دل تنگم
كه از مردم بی درد می نالد
ُ بغضِ گلويم ، چو گوله ی آتش
از فراق می نالد
گريه سر مي دهم
چشمانم از درد می نالد
صدای تپش قلبم
از نوای ناله دل می نالد
شنيدن سخن ظاهر بينان
آه،گوشم از صدای آنان می نالد
درک كن حرف مرا
زبانم از گفتن می نالد
آخر ! اين چه سرنوشتی ست
كه دلم از تنهایی می نالد
عاشقانه های آرزو...برچسب : نویسنده : sadaf ssf بازدید : 881